释希昼的诗文

草
释希昼 〔宋代〕

漠漠更离离,间吟笑复悲。

六朝争战处,千载寂寥时。

阵阔围空垒,丛疏露断碑。

不堪残照外,牧笛隔烟吹。

句
释希昼 〔宋代〕

花露盈虫穴,梁尘堕燕泥。

句
释希昼 〔宋代〕

晓天金马路,晚岁石霜心。

句
释希昼 〔宋代〕

漱齿冰溪远,闻蝉雪屋深。

句
释希昼 〔宋代〕

芳树侵云老,孤泉落石危。